നിനക്കായ്‌

വഴിയരികില്‍ നിന്‍ കാലൊച്ച
കേള്‍ക്കാനായ് നില്പ്പു ഞാന്‍
നിന്‍ പാദസ്വരകിലുക്കം അകലെ
കേള്‍ക്കുന്ന നിമിഷം
എന്‍ ഹൃദയം ആരോരുമറിയാതെ
എന്നോട് മന്ത്രിക്കും
അവള്‍ നിനക്കാണ് നിനക്കായ്‌ മാത്രം.......

എന്റെ രാജകുമാരിക്ക്

എന്റെ ഇഴ പോയ വസന്തത്തില്‍ വന്നു ചേര്‍ന്ന വന
ശലഭമേ
നിന്റെ മൊഴി ഒന്ന് കേള്‍ക്കാന്‍
നിന്‍ മിഴിയില്‍ കണ്‍ പോളകള്‍ ഇമവെട്ടാതെ നോക്കുവാന്‍
നിന്‍ കൈ തലോടുവാന്‍
നിന്‍ മടിയില്‍ തലചായ്കുവാന്‍ കൊതിച്ചു ഞാന്‍
പക്ഷെ വസന്ത കാലത്തില്‍ എത്തിനോകിയ
കാര്‍മേഘം പോലെ എവിടെയോ നീ ഒളിച്ചു


ഞാന്‍ കാത്തിരിക്കുകയാണ് എന്റെ കരിഞ്ഞു പോയ
പുല്‍നാമ്പില്‍ ഒരു മഴ തുള്ളിയായ് ഒരു
മിഴിനീരായ് നീ വന്നു വെങ്കില്‍
വെറുതെയാണീ കാത്തിരുപ്പ് എങ്കിലും
നിന്‍ പൊന്‍ പുഞ്ചിരി എന്‍ മിഴികുള്ളില്‍ തെളിയുമ്പോള്‍
ആഗ്രഹിക്കുന്നു ഞാന്‍
എന്‍ പ്രണസഖി നീ എന്‍ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നെന്ഗില്‍

എന്റെ പ്രാണസഖിക്കായ്

പ്രിയേ നിനക്കായ്‌ ഞാന്‍ കത്തിരിപൂ
എന്തിനെന്നെ വിട്ടു നീ അകന്നു
നിന്‍ രഹസ്യങ്ങള്‍ എന്‍ മുന്നില്‍ തുറക്കതിരിക്കനോ ......
എന്‍ കണ്ണുനീര്‍ നിനക്ക് ആനന്ദം പകരുനുവോ


കഴിഞ്ഞ കാലത്തിന്റെ ഓര്‍മകളില്‍
നിന്‍ വദനം എന്നെ അലട്ടുമ്പോള്‍
നിന്‍ ചെറു ചുണ്ട് ഈണകളിലെ
തേന്‍ പുഞ്ചിരി ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍
എന്‍ കൃഷ്ണമണികളില്‍ നീ വിടരുമ്പോള്‍
എന്‍ നയനങ്ങള്‍ തേന്‍ തുള്ളികള്‍ പൊഴിക്കുന്നു....

നിന്നെ ഞാന്‍ എന്‍ നയനങ്ങളില്‍
സൂക്ഷികുകയില്ല എന്‍ പ്രിയേ....
നീ കണ്ണുനീര്‍ ആയി എന്നില്‍ നിന്നും പൊഴിഞാലോ
നിന്നെ ഞാന്‍ എന്‍ ഹൃദയത്തില്‍ സൂക്ഷിക്കാം
ഓരോ ഹൃദയമിടിപും എന്നില്‍ നിന്‍
വദനം തെളിയിക്കും