Tuesday, December 28, 2010

പ്രണയം

കുറിഞ്ഞികള്‍ പൂത്തൊരു താഴ്‌വരയില്‍
ആദ്യമായ് നിന്നെ ഞാന്‍ കണ്ടനാള്‍
കോടമഞ്ഞിന്‍ തണുപ്പതിലോന്നു ഞാന്‍
കോരി തരിച്ചു നിന്നിടുമ്പോള്‍

ചാരെ നീ എന്‍ കരവും പിടിച്ചു
നീ പുഞ്ചിരിച്ചപോള്‍  ഒഴുകുന്ന
മഞ്ഞും കൂകുന്ന കുയിലും ഉയരുന്ന രവിയും
എല്ലാം എന്‍ കൈകുള്ളില്‍ ആയ പോലെ

മഞ്ഞിന്‍ തുള്ളികള്‍ ഇറ്റിറ്റ വീഴുമ്പോള്‍ 
കാണുവാന്‍ എന്തൊരു ചന്ദം സഹ്യനടെ
ഭംഗിയും നീങ്ങുന്ന മേഘവും മിഴികള്‍ക്ക്
മഞ്ഞിനേക്കാള്‍ കുളിരേകുന്ന കാഴ്ചയായ്

നിന്‍ കയ്യും പിടിച്ചു മെല്ലെ നടന്നപോള്‍
നിന്‍ മിഴിയാല്‍ എന്നെ നീ ഉഴിഞ്ഞത് ഇന്നും
ഞാന്‍ ഓര്‍ക്കുന്നു അന്ന് ഞാന്‍
ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു എത്ര സുന്ദരമീ പ്രണയം

Friday, December 17, 2010

പഴംകഥകളില്‍ നിന്നും ഞാന്‍ ഒരു
കവിത ഒന്ന് എഴുതാം
എന്‍ടെ  കവിതയുടെ  വരികളില്‍
നിന്നും  പ്രണയത്തിന്‍  നോവിണ്ടേ
സുഘമൊന്നു  നിങ്ങള്‍ക്  അറിയാം
എഴുതരുതെന്ന്  ഞാന്‍  ആശിച്ചു
വെങ്ങിലും  എഴുതാതെ  എന്‍ടെ
സങ്ങടങ്ങള്‍ക്ക്  അറുതിവരുനില്ല
ദൈവത്തിന്‍  കാരുണ്യം  ഞാന്‍
ഒന്നിതറിഞ്ഞു എന്‍ടെ  ചേച്ചിയുടെ
എന്‍ടെ  കൂട്ടുകാരിയുടെ  സ്നേഹമാണ് അത് 
പ്രണയത്തിന്‍  നോവില്‍  തെളിയുന്ന
സുഖമാണ്  സൌഹൃതം  അതിലൊരു 
തിരിയാനു  നീ  എന്‍  പ്രിയ  കൂട്ടുകാരി
എന്‍ടെ കണീര്‍ ഒപ്പാന്‍  നീ  കണീര്‍
പോഴിച്ചു എന്‍ടെ  പുഞ്ചിരികായ്‌
നീ  പുഞ്ചിരിച്ചു  ഒരുപാടു 
ഒരുപാടു  നന്ദിയുന്ടെനികെ  ദൈവമേ
നീ  തന്ന  എന്‍ടെ  കൂട്ടുകാരിക്ക്
ആയിരം  ആയുസുകള്‍  നല്‍കേണമേ .....

Saturday, December 11, 2010

അന്നേ നിനക്ക് ചോല്ലാമായിരുന്നു
എന്‍ ഇഷ്ടം നിനക്കൊരു ഭാരമാണെന്ന്
അവസാന നിമിഷത്തില്‍ ഉള്ളിണ്ടെ
 ഉള്ളില്‍ ഞാന്‍ നെയ്തു കൂട്ടിയ
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ എല്ലാം  വെറും സ്വപ്നങ്ങളാക്കി
നീ മാറ്റിയപ്പോള്‍ പിടയുന്ന നെഞ്ചിലെ
ഒരു കുളിര്‍ തെന്നലായ് നിന്‍
പുഞ്ചിരിയെങ്ങിലും ഞാന്‍ കണ്ടോട്ടെ
എന്‍ മനസിലെ തേങ്ങല്കളിലെല്ലാം നിന്‍
പുഞ്ചിരി സംഗീതമായ് മാറും
എന്‍ ഗദ്ഗദം താളമായ് മാറും
എന്‍ കണ്ണുനീരെല്ലാം മധുരിക്കുന്ന
തേന്‍കണമായ് മാറും ആഹ ഒരു
പുഞ്ചിരിയെങ്ങിലും ഓര്‍ത്തു വെക്കുവാന്‍
ഉള്ളൊരു അനുവാധമെങ്ങിലും നീ തരുമോ ?
ആഹ മുഖം ഇന്നുമെന്‍ മനസ്സില്‍
തെളിയുമ്പോള്‍ എന്‍ ഹൃദയം
പിടയുന്ന ഉച്ച നീ ഒരിക്കലെങ്ങിലും
കേള്‍ക്കുമോ? ഞാന്‍ ചെയയ്ത പാപത്തിന്‍
ശിക്ഷയുടെ വിധിയില്‍ ഉമിതീയില്‍
ദിനവും വെന്ധുരുകാന്‍ ആണെന് വിധി !!!!!!!!!!!!!!!!!!

Wednesday, December 8, 2010

ഏകനായ് നിന്ന് ഞാന്‍ എന്‍ പ്രാണസഖിയെ
നോക്കവേ അവളെന്‍ മുഖം നോക്കാതെ
തിരിഞ്ഞു നടന്നകന്നു ഒരു കുഞ്ഞു
ചിരിയെങ്ങിലും സമ്മാനിക്കും എനേന്‍
പ്രതീക്ഷകള്‍ അകറ്റി കഠിനമാം വേദനകള്‍
നല്‍കിയവള്‍ നടന്നകന്നു

ഉറക്കമില്ലാത്ത രാവുകളില്‍ എന്‍
പ്രാണസഖിയുടെ ഓര്‍മകളില്‍ ഞാന്‍
ഒഴുകി നടക്കുമ്പോള്‍ ഒരു കുഞ്ഞു
തെന്നലിന്‍ ഓളങ്ങളില്‍ പതിയുന്നു
നിന്‍ മുഖം  നിലാവിന്ടെ വെളിച്ചത്തില്‍

ഒരു കുഞ്ഞു പനിനീര്‍ പൂവ് നിനക്കായ്‌
ഞാന്‍ എന്‍ ഹൃദയത്തില്‍ കാത്തുവെച്ചു
നീ എത്തും നേരം നിന്‍ ഹൃദയത്തില്‍
ഏകാനായ് അന്ന് നീ തന്ന പൊന്‍
പുഞ്ചിരി ഇന്നുമെന്‍ ഹൃദയത്തില്‍


മായാതെ നില്കുന്നു ഇനി എന്നു നല്‍കും
നീ എനിക്കെ നല്‍കിയ പൊന്‍ പുഞ്ചിരി
കാലമേറെ കഴിഞ്ഞു ഞാന്‍ കല്ലറയ്ക്കുള്ളില്‍
ആയാലും കാത്തിരിക്കും ഞാനാ
ചെമ്പനീര്‍ പൂവിനായ് അല്ലെങ്ങില്‍ ഒരു

പൊന്‍ പുഞ്ചിരിക്കായ്‌ അത്രയെങ്ങിലും
നേരം എനിക്കായ് നീ മാറ്റിവെക്കണം ..............
Previous Post Next Post Back to Top