Tuesday, October 5, 2010

ഏക  ജന്മത്തിന്‍ടെ പുന്യാനുഭൂതിയില്‍
ഞാന്‍ മുങ്ങി നിവരും നേരം
ഈറന്‍ തുണിയില്‍ മായാത്ത നിര്‍വൃതിയില്‍
ഞാന്‍ ഏകനായ് നില്‍ക്കും നേരം


എങ്ങു നിന്നോ പറന്നു വന്ന ദേശാടനകിളിയായ്
നീ എന്‍ അരികില്‍ വന്നടഞ്ഞ നേരം
നിറഞ്ഞ നയനങ്ങളില്‍ നീ എന്‍ ജീവിത നൌകയായ്
എന്‍ ഹൃദയത്തില്‍ അടിത്തട്ടില്‍ ചേക്കേറിയ നേരം

എപ്പോളോ എങ്ങിനെയോ എന്‍ നിശ്വാസം
നിന്നില്‍ പതിഞ്ഞ നേരം
എന്‍ ജീവിത നൌക നിന്‍ മിഴിതുള്ളിയില്‍
പാഞ്ഞു നീന്തി കുതിച്ച  നേരം   


നിന്‍ കരങ്ങള്‍ നീണ്ടു വന്നെന്‍ വദനത്തെ
സ്വന്തമാക്കിയപ്പോള്‍ എന്‍ പ്രിയേ
നീ എന്‍ നൊമ്പരത്തെ പ്രണയത്തെ
തൊട്ടുണര്‍ത്തിയപ്പോള്‍


അറിയാതെ ഒരുപാടു ജീവിത മിദ്യകളില്‍
പരിതപിച്ച കാലങ്ങള്‍
അതെല്ലാം മറന്നു ഞാന്‍
ഇന്നു ഞാന്‍ നിന്ടെത് മാത്രമാണ് നിന്ടെത് മാത്രം!!!!!!!!!!!!!

0 comments:

Post a Comment

Previous Post Next Post Back to Top